غریبه نیستند همزبان ما هستند

اینها کودکان افغانی هستند.
غریبه نیستند. همزبان ما هستند.
اجنبی و بیگانه نیستند، زمانی هموطن ما بودند.
روزگاری افغانستان و ایران یک سرزمین بودند.
افغانی ، مساوی طالبان نیست ؛ مساوی آدم کش و انتحاری نیست.
افغانی ، تنها گناهش این است که کشورش رضاشاه نداشت...ثبات نداشت...گناهش این است که کشورش سالها گرفتار جنگ داخلی و حمله شوروی بود. بسیاری از این مردمان که به زبان زیبای پارسی دری صحبت می کنند ، از ترس جانشان ، از ترس صدای خمپاره و شلیک تیر و دادگاه های طالبانی و برای رهایی از فقر دست به مهاجرت زدند...
همانطور که بسیاری از ما ایرانی ها برای حفظ جان و زندگی بهتر پس از انقلاب مهاجرت کردیم.
به مهاجران افغانی که به کشورمان پناه آورده بودند خندیدیم...
از کار کردن محرومشان کردیم
برای درس خواندن و زندگی شان مانع تراشیدیم.
قانون وضع کردیم که ورود افغانی ها به فلان پارک ممنوع!
مهمان نوازی ایرانی را در عمل نشانشان دادیم...

------------------------------------

استرالیا امروز از پناه دادن به ایرانی های مهاجر خودداری می کند.
استرالیا را محکوم می کنیم اما خودمان را نه...
مگر نه اینکه بسیاری از ایرانی ها به غرب مهاجرت کردند...

حق تحصیل گرفتند... حق کار کردن گرفتند....

تابلوی ورود ممنوع نداشتند...

پناهندگی گرفتند... حق زندگی گرفتند...

آنچه را جزو حقوق خود می دانیم ، دیگران را از داشتنش محروم نکنیم

کمی تامل کنیم و قدری تفکر