میزان العشق هدایت

 شلاق در ملا عام !

بر ارباب علوم پوشیده و مخفی نیست که علمای علم فیزیک ، آلاتی ساخته و میزان هایی وضع کرده اند که حالات و کیفیات گوناگون اجسام و موایع مختلف را به ما نشان می دهد. اسم اغلب این آلات به متر منتهی می شود ؛  مثل ترمو متر ،بارو متر ، دانسیمتر ،پیرو متر و غیره. مثلا برای سنجش دمای بدن کافی است شیشه مدرجی را که میزان الحراره (گرماسنج) می گویند، در زیر زبان یا بغل یا "جای دیگر" فرو ببرند و چند دقیقه انتظار بکشند، آن وقت جیوه که میان لوله از حرارت کلافه می شود ، راه می افتد و جلوی یک نمره می ایستد و از روی آن درجه ی حرارت تن را می فهمند. یا میزان الهوا از روی فشار بار هوا انقلابات هوا را قبلا تعیین می کند.

حال می خواهیم بدانیم برای این انقلابی که در بدن انسان تولید می شود و عموما  آن را عشق می نامند ، میزانی معین شده و آیا ممکن است میزانی برایش تعیین نمود یا نه؟

در جمعه بازارهای اروپا یک میزان العشق وجود دارد که از روی حرارت دست مایع قرمزی که در شیشه ای هست حرکت می کند و در مقابل درجه هایی می ایستد که جلوی آنها به طور تمسخر نوشته شده:

عشق پرحرارت یا عشق گول خورده یا عشق شدید و یا گذرنده و غیره و از این قبیل مزخرفات. ولی چنان که ملاحظه می شود این میزان برای تفریح است و صورت عملی و جدی ندارد. زیرا وقتی یک زن و مرد دست یکدیگر را گرفته اند چشم هایشان "کلوچه شده" و قربان صدقه یکدیگر می روند ما نمی توانیم به طور تحقیق قیاس بکنیم که تا چه اندازه به هم علاقه دارند و آیا ممکن است علاقه آنها را با هم سنجید یا نه.

و البته میزان پرداخت پول هم دلیل نمی شود. چون یک نفر ممکن است متمول باشد و سخاوتمند؛ و دیگری لات و خسیس. پس از روی پول نمی شود میزانی برای عشق قایل شد.

اگر بخواهیم حرف های آنها را میزان قرار بدهیم مثل: قربانت بروم , تصدقت بشوم ,برایت من می میرم, خواب به چشمم نمی آید, ترا به قدر یک دنیا دوست دارم, بعد از آنکه آب وصال یا حرمان بر آتش عشق ریخته شد، مشاهده خواهیم کرد که همه اظهارات آنها دروغ بوده. پس به طور تحقیق درجه و میزان عشق یک نفر را که بیشتر سرزبان دارد و شارلاتانی هم می کند با یک نفر که" پخمه " است و کمتر اظهار می کند نمی توانیم بسنجیم و از یکدیگر تمیز بدهیم.

مثلا دو جوان به یک دختر اظهار عشق می کنند. یکی از آنها قنبرک در می آورد اشک میریزد غش و ریسه میرود و بازی در می آورد؛ ولی دیگری که به قدر او کهنه کار نیست و سرزبان ندارد کلاهش پس معرکه می ماند. زیرا به طور تحقیق ضعیفه گول آن جوان چاپلوس را می خورد. در این صورت آیا می توانیم قضاوت بکنیم که عشق کدامیک از این جوانها نسبت به این ضعیفه بیشتر بود؟

آیا می توانیم بگوییم که جوان شارلاتان بیشتر این ضعیفه را دوست داشت؟ ولی پیران ما از قدیم گفته اند که: (( تب تند زود عرقش در می آید)) چه بسا اتفاق می افتد که اینطور جوانهای پر حرارت درجه عشقشان فورا تنزل پیدا می کند و به صفر میرسد.

البته چون موضوع ما علمی است کاری به نتایج اجتماعی این موضوع نداریم که حق با کدامیک است و آن دختر خوشبخت یا بدبخت می شود این هم به ما مربوط نیست. فقط می خواهیم میزانی برای عشق این دو نفر پیدا کنیم که اساسش بر روی احساسات باشد. آیا چنین میزانی ممکن است؟ در جواب می گوییم بلی, و آن میزان عبارت است از : شلاق در ملا عام ! "

ممکن است که خوانندگان محترم موضوع را جدی تصور نکنند؛ ولی پس از اندکی تامل خواهند دید که موضوع جدی بلکه عملی است و این مقیاس روی احساسات قرار گرفته. برای اثبات مدعای خودمان همان مثال فوق را ذکر می کنیم: حال آن ضعیفه و آن دو جوان را که یکی از آنها شارلاتان و دیگری بی زبان است در نظر بیاوریم. هرگاه برای میزان عشق معشوقه چند ضربه شلاق مثلا ده یا بیست شلاق در ملا عام قایل بشوند آن وقت دو جوان عاشق را حاضر بکنند و به آنها پیشنهاد بکنند. هر کدام حاضر به تحمل ضربه های شلاق شدند واضح است که او بیشتر ضعیفه را دوست دارد. اگر هر دو حاضر شدند آن وقت می شود ضربه های شلاق را به مزایده گذاشت و در میان چندین عاشق آن کسی که بیشتر از همه پوست کلفت تر بود و بیشتر شلاق خورد معلوم می شود عشقش بیشتر است و او شایسته ی ضعیفه می باشد.

البته اگر دو زن یا بیشتر عاشق مردی بشوند با همین طریقه و یا بوسیله در جوال کردن و سنگسار نمودن ایشان درجه عشق را می شود بدست آورد. چنان که ملاحظه می شود این امر حسی است و خیلی کمتر از طرق دیگر اشتباه بر می دارد. کشف علمی میزان العشق در محافل علمی و دنیای علوم بی اندازه مهم است. از آن گذشته اهمیت آن در حیات انفرادی و اجتماعی نیز بر همه عالمیان معلوم و واضح می باشد.