چرا پادشاهی، چرا جمهوری؟!
بی شک بحث نوع
حکومت آینده ی ایران یکی از موضوع هایی است که ذهن بسیاری را به خودش مشغول کرده!
یک عده طرفدار و خواهان جمهوری شدن ایران هستند و یک عده ی دیگر خواهان پادشاهی شدن ایران. گروه زیادی از مردم در این باره جبهه گیری نمی کنند و بی تفاوت هستند اما گروهی هم هستند که سفت و سخت و گاه با تعصب در این مورد واکنش نشان می دهند و شدیدن خواهان جمهوری شدن (از نوع پارلمانی) یا پادشاهی شدن (از نوع پارلمانی) ایران پس از فروپاشی حکومت اسلامیون می باشند!
روی سخن من با گروه دوم است؛
شما چرا خواهان پادشاهی هستید و چرا خواهان جمهوری می باشید؟!
دلیل این انتخاب و سلیقه ی شما چیست؟!
و به زبان ساده؛
چه اطلاعاتی از نظام های جمهوری و پادشاهی دارید که اینگونه سنگ آنرا به سینه می زنید و آن را برای آینده ی ایران مفید می دانید؟!
خواستاران جمهوری؛
آیا تنها دلیل شما در برتری نظام جمهوری به پادشاهی فقط این است که در پادشاهی، یک شخص تا پایان عمر بر تخت شاهی می نشیند و پس از او نماینده اش موروثی و انتخابی است و در نظام جمهوری شخص رئیس جمهور با رای مردم انتخاب می شود و زمان محدودی را شامل می شود؟!
دلیل شما در رد کردن پادشاهی به جز اینکه در پادشاهی احتمال دیکتاتوری وجود دارد و در ایران زمینه ی دیکتاتوری با توجه به فرهنگ عمومی وجود دارد، چیست؟!
اینکه در طول تاریخ بسیاری از پادشاهان ناکارآمد بوده اند و ...، معیار خوبی برای سنجش شما در هزاره ی سوم می تواند باشد؟!
یعنی تنها این چند دلیل ساده کافی است تا شما حکم به برتری نظام جمهوری به پادشاهی بدهید؟!
خواستاران پادشاهی؛
شما چرا خواستار پادشاهی برای ایران هستید؟! چرا نظام جمهوری برای ایران را مفید نمی دانید و پادشاهی را برتر می دانید؟!
دلیل شما در برتری پادشاهی به نظام جمهوری به جز اینکه پادشاهی نماد تاریخ است و جایگاهی است برای اتحاد مردم، چیست؟!
یعنی ما باید سیستم حکومتی کشوری را صرفا به خاطر نماد تاریخی انتخاب کنیم؟! آیا برای اتحاد مردم و یکپارچگی مورد یا موردهای دیگری وجود ندارد؟!
آیا با استناد به سابقه ی 34 ساله ی جمهوری در ایران و خدمات پادشاهان پهلوی می توان گفت جمهوری به درد این مملکت نمی خورد و تنها یک پادشاه دلسوز می تواند مملکت را بسازد؟!
آیا این دلیل ها برای برتری پادشاهی به جمهوری کافی است؟!
سیستم جمهوری را به چه دلیل هایی برای فردای ایران مناسب نمی دانید؟!
یک عده طرفدار و خواهان جمهوری شدن ایران هستند و یک عده ی دیگر خواهان پادشاهی شدن ایران. گروه زیادی از مردم در این باره جبهه گیری نمی کنند و بی تفاوت هستند اما گروهی هم هستند که سفت و سخت و گاه با تعصب در این مورد واکنش نشان می دهند و شدیدن خواهان جمهوری شدن (از نوع پارلمانی) یا پادشاهی شدن (از نوع پارلمانی) ایران پس از فروپاشی حکومت اسلامیون می باشند!
روی سخن من با گروه دوم است؛
شما چرا خواهان پادشاهی هستید و چرا خواهان جمهوری می باشید؟!
دلیل این انتخاب و سلیقه ی شما چیست؟!
و به زبان ساده؛
چه اطلاعاتی از نظام های جمهوری و پادشاهی دارید که اینگونه سنگ آنرا به سینه می زنید و آن را برای آینده ی ایران مفید می دانید؟!
خواستاران جمهوری؛
آیا تنها دلیل شما در برتری نظام جمهوری به پادشاهی فقط این است که در پادشاهی، یک شخص تا پایان عمر بر تخت شاهی می نشیند و پس از او نماینده اش موروثی و انتخابی است و در نظام جمهوری شخص رئیس جمهور با رای مردم انتخاب می شود و زمان محدودی را شامل می شود؟!
دلیل شما در رد کردن پادشاهی به جز اینکه در پادشاهی احتمال دیکتاتوری وجود دارد و در ایران زمینه ی دیکتاتوری با توجه به فرهنگ عمومی وجود دارد، چیست؟!
اینکه در طول تاریخ بسیاری از پادشاهان ناکارآمد بوده اند و ...، معیار خوبی برای سنجش شما در هزاره ی سوم می تواند باشد؟!
یعنی تنها این چند دلیل ساده کافی است تا شما حکم به برتری نظام جمهوری به پادشاهی بدهید؟!
خواستاران پادشاهی؛
شما چرا خواستار پادشاهی برای ایران هستید؟! چرا نظام جمهوری برای ایران را مفید نمی دانید و پادشاهی را برتر می دانید؟!
دلیل شما در برتری پادشاهی به نظام جمهوری به جز اینکه پادشاهی نماد تاریخ است و جایگاهی است برای اتحاد مردم، چیست؟!
یعنی ما باید سیستم حکومتی کشوری را صرفا به خاطر نماد تاریخی انتخاب کنیم؟! آیا برای اتحاد مردم و یکپارچگی مورد یا موردهای دیگری وجود ندارد؟!
آیا با استناد به سابقه ی 34 ساله ی جمهوری در ایران و خدمات پادشاهان پهلوی می توان گفت جمهوری به درد این مملکت نمی خورد و تنها یک پادشاه دلسوز می تواند مملکت را بسازد؟!
آیا این دلیل ها برای برتری پادشاهی به جمهوری کافی است؟!
سیستم جمهوری را به چه دلیل هایی برای فردای ایران مناسب نمی دانید؟!
و سخنی با هر دو گروه؛
تجسم شما از شرایط فردای سقوط رژیم در بُعد سیاسی- فرهنگی- اجتماعی- اقتصادی- نظامی چگونه است و با کدام سیستم راحت تر و بهتر می شود ایران را اداره کرد و سر و سامان داد؟!
چرا گمان می کنید امنیت و آبادی و پیشرفت مملکت فقط در سایه ی آن سیستمی می تواند باشد که بر اساس سلیقه ی شخصی شماست؟!
گمان نمی کنید که اشتباه می کنید؟!
فراموش نکنید شما قرار است سرنوشت و مسیر حرکتی مملکت را تعیین کنید! و باید خوب بدانید وقتی به خودتان این اجازه را می دهید که در مورد مملکت تصمیم بگیرید باید با آگاهی کامل و به دور از هر کینه و دشمنی و یا اراده و وابستگی قلبی باشد!
ما ایران را برای سلیقه ها و خواست های خودمان می خواهیم یا سلیقه ها و خواست های خودمان را برای ایران؟!
یعنی؛
ایران پادشاهی بشود و جمهوری نشود و هر اتفاقی که افتاد مهم نیست؟
و یا ایران جمهوری بشود و پادشاهی نشود و هر اتفاقی که افتاد مهم نیست؟
طرفداران و خواستاران جمهوری و پادشاهی مهر بورزند و دلیل های خود را در مورد برتری سلیقه ی انتخاب خود بر سیستم دیگری بنویسند.
و اگر واقعا نمی دانید بنویسند نمی دانم! چرا که همین اعلام "نمی دانم" نقطه ی آغازینی است برای باز کردن دریچه های خرد به روی حقیقت ها بدون کوچکترین تعصب و خود خواهی!
تجسم شما از شرایط فردای سقوط رژیم در بُعد سیاسی- فرهنگی- اجتماعی- اقتصادی- نظامی چگونه است و با کدام سیستم راحت تر و بهتر می شود ایران را اداره کرد و سر و سامان داد؟!
چرا گمان می کنید امنیت و آبادی و پیشرفت مملکت فقط در سایه ی آن سیستمی می تواند باشد که بر اساس سلیقه ی شخصی شماست؟!
گمان نمی کنید که اشتباه می کنید؟!
فراموش نکنید شما قرار است سرنوشت و مسیر حرکتی مملکت را تعیین کنید! و باید خوب بدانید وقتی به خودتان این اجازه را می دهید که در مورد مملکت تصمیم بگیرید باید با آگاهی کامل و به دور از هر کینه و دشمنی و یا اراده و وابستگی قلبی باشد!
ما ایران را برای سلیقه ها و خواست های خودمان می خواهیم یا سلیقه ها و خواست های خودمان را برای ایران؟!
یعنی؛
ایران پادشاهی بشود و جمهوری نشود و هر اتفاقی که افتاد مهم نیست؟
و یا ایران جمهوری بشود و پادشاهی نشود و هر اتفاقی که افتاد مهم نیست؟
طرفداران و خواستاران جمهوری و پادشاهی مهر بورزند و دلیل های خود را در مورد برتری سلیقه ی انتخاب خود بر سیستم دیگری بنویسند.
و اگر واقعا نمی دانید بنویسند نمی دانم! چرا که همین اعلام "نمی دانم" نقطه ی آغازینی است برای باز کردن دریچه های خرد به روی حقیقت ها بدون کوچکترین تعصب و خود خواهی!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر