دوشنبه، شهریور ۴

شادی ما سرنگونی قوم مغول است !


آیا سربدارانی که در مقابل مغولان ایستادند، از روی کار آمدن تغییر فرمانده سپاه مغول، شادمان می شدند!؟
--------------------------------------------------
نه از رفتن احمدی نژاد خوشحالم، نه از آمدن حسن روحانی!

هر دو اینها، غارتگرانی هستند که به قصد غارت کشور من آمده اند؛ چرا باید از روی کار آمدن یک جنایتکار دیگر خشنود و خوشحال باشم!؟

مگر چه فرقی بین احمدی نژاد و حسن روحانی است؟! آیا حسن روحانی به حاکمیت مردم بر مردم، دمکراسی، حقوق بشر، آزادی بیان، یا حرمت مردم ایران اعتقادی دارد!؟

چرا باید از روی کار آمدن روحانی خوشحال باشم، زمانی که روزنامه نگاران ایرانی در بند هستند؟! زمانی که فعالان حقوق بشرش منکوب می شوند؟! زمانی که حرمت مردم ایران در سرتاسر دنیا شکسته شده و تحقیر می شوند؟! زمانی که جوانان این مملکت، به چوبه دار آویزان می شوند؟!

زمانی که قوانین زن ستیز، با زنان این ملک مصیبت زده، به سان گونی سیب زمینی رفتار می کند!؟

این جنایتکاران، در حکم قوم چنگیز هستند، آنها به قصد غارت این کشور و کشتن این مردم آمده اند. چرا باید از رفتن چنگیز و بر سر کار آمن اوگتای خان، شادمان شویم؟!

کجایند دلاوران سربدار؟!

آیا سربدارانی که در مقابل مغولان ایستادند، از روی کار آمدن تغییر فرمانده سپاه مغول، شادمان می شدند!؟

امروز، شادی از آن مردم ایران نیست، شادی از آن طایفه حسن روحانی است، از آن جنایتکارانی است که با او همدم بوده اند! شادی مردم ایران زمانی است که این حکومت جنایتکار را سرنگون سازند و یک دمکراسی واقعی در ایران بر سر کار آورند. 





کمی تامل کنیم و قدری تفکر

هیچ نظری موجود نیست: