پنجشنبه، شهریور ۷

روسپی‌گری، تن‌فروشی و یا فحشا در جوامع اسلامی 1


متعه، صیغه، مسیار،... واژگانی اسلامی وشرعی برای رسمی کردن روسپی‌گری، تن‌فروشی و یا فحشا در جوامع اسلامی!! ( بخش نخست )


آیا متعه که همان صیغه، مسیار، نکاح موقت و یا ازدواج موقت هم نامیده می شود، واژگانی اسلامی برای پذیرش زنبارگی مردان مسلمان و به فاحشگی کشاندن زنان مسلمان و غیر مسلمان بر اساس قرآن و سنت اسلامی نیست؟

برای پاسخ دادن به پرسش بالا ابتدا به باز کردن معنای تن فروشی بطور کلاسیک آن می پردازیم.

روسپی‌گری، تن‌فروشی و یا فحشا، آمیزش جنسی با جنس مخالف و یا هم جنس در قبال دریافت پول و یا اشیاء قیمتی برای کسب درآمد است. این رفتار اجتماعی از دیر باز در بین جوامع بشری وجود داشته و با توجه به غیر اخلاقی بودن و زشت نامیدن آن، کماکان پا برجاست. شوربختانه به دلایل مختلف از جمله فقر، بیسوادی و فشار های گوناگون اجتماعی یکی از راه های کسب در آمد از دیر باز محسوب شده و هنوز هم می باشد.

وضعیت قانونی تن‌فروشی در کشورهای متفاوت از مجازات مرگ تا امری عادی و کاری دارای قوانینی متغیر است. بطور مثال روسپی گری در بسیاری از کشورها همانند هلند قانونی و آزاد است، در برخی کشورها نظیر فرانسه غیر قانونی گردیده است و در کشور سوئد فقط برای خریداران سکس و نه فروشندگان آن غیر قانونی می باشد.

در کشورهای اسلامی هم روسپی گری بصورت های مختلف در جریان است بطور مثال در کشور ترکیه همانند هلند برای روسپیگری مجازاتی نیست و آزاد است امّا در کشورهای دیگر اسلامی همانند عربستان، ایران، ... با گذاشتن کلاه شرعی و اسلامی تحت عنوان های متعه، صیغه، مسیار... فاحشگی اسلامی در این کشور ها هم بر طبق قوانین اسلامی به آرامی و بدونه سر و صدا جریان دارد. برای روشن شدن این روسپیگری اسلامی نیاز است نگاهی به معنا و تعریف واژه های اسلامی هم وزن روسپیگری و تن فروشی کلاسیک بیندازیم.

تعریف واژه متعه یا نکاح منقطع یا ازدواج موقت که به صیغه نیز معروف است، نوعی از ازدواج کوتاه مدت و یا موقت است که در آن عقد ازدواج برای مدت معین و محدودی با مهریه های معلوم، بین زن و مرد بسته می‌شود و با پایان آن رابطهٔ زوجیت خود به ‌خود منقضی می‌شود. مدت این ازدواج موقت می تواند از یک ساعت تا حتی چندین ماه بین دو طرف قرار داد توافق گردد.

در میان مسلمانان در مورد پروانه (مجوز) این ازدواج موقت اختلاف نظر است. گروه هائی از اهل سنت همانند اباضیه و زیدیان آن را حرام و شیعیان چند امامی آن را مشروع و صحیح می‌دانند. از سوی دیگر در بین اهل سنت نام دیگری برای ازدواج موقت رایج است که به آن مسیار می گویند.

در ویکی پدیا آمده است که » مسیار نوعی ازدواج موقت در فقه اسلامی است که در آن زن و شوهر با قرار دادن شروطی در عقد نکاح از برخی حقوق و تکالیف خود مانند نفقه، زندگی مشترک، تعیین مسکن توسط شوهر و حق قسم (حق مساوی در همبستری در هنگام چند زنی بودن) صرف‌ِنظر می‌کنند. در نکاح مسیار معمولاً زن و شوهر جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند و ازدواج به‌ طور رسمی ثبت نمی‌شود. این نوع از ازدواج بیشتر در میان اعراب سنی‌مذهب ساکن عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس و در بین جوانانی که امکان آغاز زندگی مستقل ندارند، مردانی که بدون همسر خود به مسافرت رفته‌اند، زنان مطلقه یا بیوه‌ای که تمایل به زندگی مشترک ندارند و زنان مسنی که هنوز ازدواج نکرده‌اند، شایع است. «




کمی تامل کنیم و قدری تفکر


هیچ نظری موجود نیست: