ببینید ما چه ملت خرد باخته و مسخ شده ای هستیم!.
ما زاد روز فردوسی بزرگ، پدر ادب و
فرهنگ پارسی، نجات دهنده زبان، فرهنگ، تاریخ و آیینمان را فراموش کرده ایم و به
جای آن یک تازی جنایتکار، یک جلاد نامی و متجاوز به ناموس ایرانیان در زمان حمله به ایران (علی) که با کشتار انسانها همه زندگی اش را مظهر راستی و
درستی می دانیم و برایش جشن می گیریم.
در فردای آزادی میهن مان از این دیوانگی ها و بی
خردی ها دیده نخواهد شد. همانگونه که زبانمان را فردوسی از زبان الکن تازیان نجات
داد، ما نیز وظیفه داریم فرهنگ و روزشمارمان را از لوث این بیگانگان پاک نگاه
داریم.
کمی تامل کنیم و قدری تفکر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر